نبرد عین جالوت (به عربی: معرکه عین جالوت)، نبردی بود که در ۳ دسامبر ۱۲۶۰ میلادی برابر با ۲۵ رمضان ۶۵۶ هجری میان دودمان مسلمان مملوک بحری با مغولها در فلسطین رخ داد
این نبرد که بین مسلمانان با قوم خونخوار مغول درگرفت، در تاریخ، به نبرد «عین جالوت» معروف شد و بسیار سرنوشتساز و تعیینکننده بود. این نبرد خونین در ۲۵ ماه رمضان و در سال ۶۵۸ هجری «برابر با ۱۲۶۰» میلادی میان مسلمانان مملوک به فرماندهی ملک سیف الدّین قدوز یا قطز، چهارمین سلطان ممالیک بحری مصر و لشکر جرّار مغولان به فرماندهی کتبوغ از فرماندهان هلاکوخان با سیصد هزار جنگجو، در منطقهی عین جالوت روی داد. دو لشکر به نبردی تن به تن و خونین پرداختند، لشکر مسلمانان در یک حملهی تاکتیکی و حسابشده لشکر مغول را محاصره کرد. سربازان مغول از جان میجنگیدند و در یک حملهی برقآسا جناح چپ مسلمانان را در هم کوبیدند، نزدیک بود که مسلمانان را به عقبنشینی و شکستن محاصره وادار سازند که فرماندهی قهرمان قدوز، کلاهخود خود را از سر برداشت تا سپاهیان تمام صورتش را ببینند و روحیه بگیرند و سه بار با صدای بلند فریاد زد: وا اسلاما! پروردگارا! بندهات را در برابر مغول یاری فرما
سپاهیان با شنیدن فریاد فرماندهی خود به وجد آمدند و شور و شوق جهاد در جانشان افزون شد و به مقاومت و محاصرهی خود ادامه دادند و در یک ضدّحملهی سنگین لشکر مغولها را به عقب راندند و برای اوّلین بار طعم تلخ شکست و خواری و زبونی را به لشکر مغرور و خونخوار مغول چشاندند و فرماندهی جنگاور مغولها به نام کتبوغ اسیر و اعدام شد و همین نبرد آغازی برای شکستهای پی در پی و افول و نابودی امپراطوری مغول شد. در این نبرد مسلمانان فتوای جهاد را از عالم و مجتهد بزرگ اسلامی مصر «عزّبن عبد السّلام» گرفتند، این دانشمند بزرگ یکی از همفکران امام ابن تیمیه بود که درس جهاد، فدکاری، شهادت، اجتهاد و دفاع را از مکتب اسلام آموخته و با این فتوای تاریخی سربازان مسلمان را به نبرد با لشکریان مغول فرا خواند و در شکست خفّتبار مغولها و پیروزی عزّتمند مسلمانان نقش تعیینکنندهای ایفا نمود.
ارزش و اهمیت فرماندهٔ «غازی سیف الدین قظز» و پیروزی او در «عین جالوت»، از آنجا روشن میشود که او جهان اسلام را که بیش از دو سوم آن به آتش کشیده شده بود، از نابودی نجات داد و پس از کشته شدن میلیونها مسلمان توسط غارتگران مغول، از کشته شدن بیشتر مسلمانان جلوگیری کرد.
